- przybrać wyraz
- увеличиться член
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
przybrać wyraz
Смотреть что такое "przybrać wyraz" в других словарях:
przybrać — dk IX, przybraćbiorę, przybraćbierzesz, przybraćbierz, przybraćbrał, przybraćbrany przybierać ndk I, przybraćam, przybraćasz, przybraćają, przybraćaj, przybraćał, przybraćany 1. «zwykle o wodzie, rzece: podnieść się powyżej normalnego poziomu,… … Słownik języka polskiego
powaga — ż III, CMs. powagaadze 1. blm «zrównoważony, opanowany sposób bycia, zachowania się; opanowanie odruchów, uczuć, zrównoważenie; poważny, dostojny wygląd wynikający z takiego sposobu bycia» Całkowita, zupełna, śmiertelna powaga. Patriarchalna,… … Słownik języka polskiego
przeciągnąć — dk Va, przeciągnąćnę, przeciągnąćniesz, przeciągnąćnij, przeciągnąćnął, przeciągnąćnęła, przeciągnąćnęli, przeciągnąćnięty, przeciągnąćnąwszy przeciągać ndk I, przeciągnąćam, przeciągnąćasz, przeciągnąćają, przeciągnąćaj, przeciągnąćał,… … Słownik języka polskiego
mina — I ż IV, CMs. minie; lm D. min «wyraz twarzy, układ rysów wyrażający czyjś chwilowy nastrój, odzwierciedlający czyjeś usposobienie lub nadający komuś jakiś wygląd, pozory kogoś, czegoś» Wesoła, figlarna, zadowolona, zuchowata, bohaterska,… … Słownik języka polskiego
skrzywić — dk VIa, skrzywićwię, skrzywićwisz, skrzyw, skrzywićwił, skrzywićwiony rzad. skrzywiać ndk I, skrzywićam, skrzywićasz, skrzywićają, skrzywićaj, skrzywićał, skrzywićany «sprawić, że coś się staje krzywe, zgiąć coś, odchylić od linii prostej»… … Słownik języka polskiego
nabzdyczyć się — dk VIb, nabzdyczyć sięczę się, nabzdyczyć sięczysz się, nabzdyczyć sięycz się, nabzdyczyć sięczył się rzad. nabzdyczać się ndk I, nabzdyczyć sięam się, nabzdyczyć sięasz się, nabzdyczyć sięają się, nabzdyczyć sięaj się, nabzdyczyć sięał się, pot … Słownik języka polskiego
naindyczyć się — dk VIb, naindyczyć sięczę się, naindyczyć sięczysz się, naindyczyć siędycz się, naindyczyć sięczył się pot. «okazać swym zachowaniem, wyglądem zły humor, gniew, przybrać niechętny, zły wyraz twarzy; nadąsać się, nadąć się, naburmuszyć się» … Słownik języka polskiego
namarszczyć — dk VIb, namarszczyćczę, namarszczyćczysz, namarszczyćmarszcz, namarszczyćczył, namarszczyćczony «ułożyć coś w zmarszczki, w fałdki; sfałdować, zmarszczyć» Namarszczyć firanki, zasłonki. Namarszczyć fartuszek, bluzkę, spódnicę. Namarszczyć czoło,… … Słownik języka polskiego
nazwa — ż IV, CMs. nazwazwie; lm D. nazw «wyraz albo połączenie wyrazowe oznaczające kogoś lub coś; miano, nazwanie, określenie, termin» Nazwa oficjalna, urzędowa. Nazwy etniczne, geograficzne. Nazwy osobowe, rzeczowe. Nazwy proste, złożone. Nazwa miasta … Słownik języka polskiego
rozłożyć — dk VIb, rozłożyćżę, rozłożyćżysz, rozłożyćłóż, rozłożyćżył, rozłożyćżony rozkładać ndk I, rozłożyćam, rozłożyćasz, rozłożyćają, rozłożyćaj, rozłożyćał, rozłożyćany 1. «rozprostować, rozpostrzeć coś złożonego; położyć na czymś rozpościerając;… … Słownik języka polskiego
zmarszczyć — dk VIb, zmarszczyćczę, zmarszczyćczysz, zmarszcz, zmarszczyćczył, zmarszczyćczony 1. «skurczyć mięśnie w jakiejś części ciała powodując utworzenie się na skórze zmarszczek; spowodować powstanie zmarszczki lub zmarszczek» Zmarszczyć czoło, nos,… … Słownik języka polskiego
